คำโปรย
-โปรย-
นั่งรออยู่พักใหญ่บาลีก็เริ่มขยับลุกไปดูเมื่อแว่วเสียงรถ หากต้องพบกับความผิดหวังเสียสองสามรอบ เนื่องจากเป็นรถส่วนบุคคล หาใช่รถรับส่งผู้โดยสารแต่อย่างใด หล่อนชะแง้มองสลับกับยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเป็นครั้งคราว กระทั่งมีรถคันคุ้นตาเคลื่อนมาแต่ไกลในเลนฝั่งตรงข้าม หัวใจของบาลีกระหน่ำเต้น จ้องไม่กะพริบอยู่ที่รถยนต์คันนั้น คนขับก็คงเห็นหล่อน เพราะค่อยชะลอ กระจกรถเลื่อนลง…อัตนัยสวมแว่นตาดำนั่งคู่มากับหญิงสาวสวย เขาเหมือนจะหันมาทางหล่อน
…บาลีประณมมือขึ้นไหว้
ลาจาก…อาจลาลับ ไร้วันจะหวนกลับคืน
ชายหนุ่มเคลื่อนรถผ่านไปอย่างเฉยเมย…สิ้นเยื่อ ขาดใย…สิ้นสุดกันแล้วอย่างแท้จริง
รถสองแถวเคลื่อนเข้ามาจอด บาลีก้าวขึ้นไปนั่งตัดทุกสิ่งทิ้งไว้เบื้องหลัง เมื่อรถแล่นผ่านหน้าบ้านแววตาของหล่อนเฝ้ามอง พ่อยังนั่งอยู่ ทอดสายตามองเหม่อไปไกล ช่างเป็นภาพที่อ้างว้างเดียวดาย หยาดน้ำตาของบาลีร่วง พร้อมกับหัวใจปฏิญาณมั่น
ลีต้องเอาดีให้ได้…ลูกของพ่อต้องได้ดี…หากไม่ได้ดี จะไม่มีวันกลับมา!…
รีวิว
ยังไม่มีบทวิจารณ์